سیحون همزمان با طرح آرامگاه خیام, طرح بازسازی و مرمت آرامگاه عطار و طرح بنای جدید آرامگاه کمال الملک را به انجمن آثار ملی, تعهد کرد, طرح مقبره خیام و بازسازی مقبره عطار و طرح بنای آرامگاه کمال الملک را به صورت کامل برا اجرا به انجمن آثار ملی تحویل دهد.
سیحون متعهد شد, طرح مقبره کمال الملک را ظرف دو ماه تهیه کند و به عنوان ناظر انجمن آثار ملی, کار نظارت پروژه را نیز بر عهده گیرد. کار در سال ۱۳۳۸ خورشیدی, به شرکت کا.ژ.ت. واگذار شد و پی سازی آرامگاه, نصب استخان بندی آهنی و کاشی کاری بنا,تهیه و نصب سنگ مزار و نقش برجسته نیم تنه ی سنگی کمال الملک, کار ابوالحسن صدیقی و احداث دو حوض در محوطه مقبره انجام گرفت و در اسفند ماه ۱۳۴۲ خورشیدی, رسما گشایش یافت.
مقبره کمال الملک در ضلع شمالی مقبره عطار, با بتن مسلح و با زیر بنای ۲۸ متر مربع ساخته شده است.
سیحون در مورد ایده مقبره کمال الملک می نویسد:
از باغ خیام به بعد از طی نزدیک به دو کیلومتر به طرف غرب, به باغ دیگری می رسیم که مدفن شیخ فریدالدین عطار است و یک بقعه ی قدیمی آن را در بر دارد. در جوار آرامگاه عطار با فاصله, محل به خاک سپردن نقاش مشهور کمال الملک است که طرح بنای یادبودش به عهده اینجانب قرار گرفت.
این بنا در نقشه از دو مربع تشکیل شده است و تناسب یک بر دو را دارد. برای هر واحد, یعنی هر ضلع مربع در نما, یک قوس در نظر گرفته شده که در چهار ضلع مستطیل, شش قوس زده شده است. علاوه بر این, دو قطر هر مربع, دو قوس دیگر تشکیل می دهند که از داخل با هم تلاقی می کنند. پس چهار قوس هم از داخل زده شده است که مجموعا می شود ده قوس. برخورد این قوس ها و پوشش آن ها در بالا, اشکال هندسی مخروطی شکلی را به وجود آورده اند که ابتکاری است هندسی با تزئینات کاشی معرق روی آنها, معماری کاشان یعنی محل نشو و نمای کمال الملک یاد آوری می شود.
سنگ روی مزار از گرانیت مشهد و از دو قسمت مرتفع و خوابیده ولی یکپارچه, تراشیده شده است که روی هر قسمت مرتفع, چهره کمال الملک به صورت نقش برجسته توسط آقای ابوالحسن صدیقی جاری شده است. بنا و پوشش آن از بتن مسلح است. (سیحون ۱۳۷۵)
هوشنگ سیحون معمار برجسته ایران، در سن ۹۴ سالگی در کانادا دیده از جهان بست.
هوشنگ سیحون پایان نامه دکترای معماری خود را از دانشسرای عالی هنرهای زیبای پاریس «بوزار» دریافت کرد و در بازگشت به ایران در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران مشغول بکار شد تا با بهره گیری از میراث غنی معماری بومی ایران، به طراحی بناهای جامعه ایران بپردازد.
طراحی آرامگاه های شماری از شخصیت های برجسته تاریخ و فرهنگ ایران از جمله آرامگاه های عمر خیام و کمال الملک در نیشابور و آرامگاه بوعلی سینا در همدان نمونه ای از آثار هوشنگ سیحون است که تلفیقی از دانش مدرن و سنت دیرینه معماری در ایران امروز است.
هوشنگ سیحون با شناختی که از جهان معماری داشت، حتی در طراحی بنای کارخانه های صنعتی نیز از زیبایی شناختی معماری بومی بهره گرفت تا محیط کار صنعتی نیز برخوردار از فضایی دلپذیر باشد. طراحی ساختمانهای سازمان نقشه برداری کل کشور، کارخانه نخ ریسی کوروس اخوان، کارخانه آرد مرشدی، مجتمع آموزشی یاغچی آباد، سینما آسیا، سینما سانترال، کارخانه کانادادرای (زمزم فعلی) در تهران و اهواز از جمله آثار هوشنگ سیحون در حوزه معماری صنعتی در ایران است.
هوشنگ سیحون در کنار معماری، به نقاشی نیز می پرداخت. شماری از تابلوهای نقاشی او در سال ۱۳۵۱ خورشیدی در کنار آثار هنرمندانی همچون پابلو پیکاسو و سالوادور دالی در نمایشگاه هنری دانشگاه ماساچوست آمریکا به نمایش درآمد.
دستاوردهای هوشنگ سیحون در فرهنگ و هنر امروز ایران بویژه ایجاد ساختارهای علمی آموزش معماری در دانشگاه ها ماندگار است.
هوشنگ سیحون (۱ شهریور ۱۲۹۹ تهران – ۵ خرداد ۱۳۹۳ ونکوور کانادا) معمار، طراح، نقاش و مجسمهساز سرشناس و نامدار اهل ایران بود. وی استاد معماری و رییس سابق دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران بود.
سیحون، طراح بنای یادبودی آرامگاه بوعلیسینا و طراح آرامگاههای خیام، نادرشاه افشار، فردوسی و کمالالملک بودهاست.
زندگینامه
سیحون در خانوادهای آشنا با موسیقی به دنیا آمد. پدربزرگ او میرزا عبدالله فراهانی از پیشگامان موسیقی سنتی و معروف به پدر موسیقی سنتی ایران بود. مادر وی، مولود خانم، از نوازندگان تار و سهتار و نیز دایی او مرحوم احمد عبادی، استاد بزرگ سهتار بود.
او پس از پایان تحصیل معماری در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران، به دعوت آندره گدار (رئیس اداره باستانشناسی وقت ایران) برای ادامه تحصیل راهی پاریس میشود و در دانشسرای عالی ملی هنرهای زیبای پاریس (بوزار) طی حدود ۳ سال تحت تعلیم اوتلو زاوارونی به تکمیل دانش معماری خود میپردازد و در سال ۱۹۴۹ به درجه دکترای هنر میرسد. او در بازگشت به ایران در سن ۲۳ سالگی نخستین اثر معماری خود که بنای یادبودی بر آرامگاه بوعلی سینا بوده است را طراحی میکند.
سیحون در طول سالهای فعالیت خود عضو شورای ملی باستانشناسی، شورای عالی شهرسازی، شورای مرکزی تمام دانشگاههای ایران و کمیته بینالمللی ایکوموس (Icomos، وابسته به یونسکو در پیش ازانقلاب) بوده و به مدت ۱۵ سال مسؤولیت مرمت بناهای تاریخی ایران را برعهده داشته است.
هوشنگ سیحون بیش از دو دهه در ونکوور کانادا زندگی کرد. وی شهروند افتخاری فرانسه نیز بود.
معماری
وی استاد دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران بوده و یک دوره ریاست این دانشکده را عهده دار بوده است. استاد «هوشنگ سیحون» نقاش و معمار پرسابقه ایرانی، به مرد بناهای ماندگار معروف است. از میان پروژههای طراحی و ساخته شده وی میتوان به آرامگاه بزرگانی چون خیام، کمال الملک، بوعلی سینا، نادرشاه افشار، کلنل محمدتقی خان پسیان و دهها مقبره و آرامگاه دیگر و نیز طراحی بنای «موزه توس» در سال ۱۳۴۷ و همچنین ساختمان بانک سپه در میدان توپخانه تهران اشاره کرد.
وی همچنین طراحی ساختمانهای سازمان نقشه برداری کل کشور، کارخانه نخ ریسی کوروس اخوان، کارخانه آرد مرشدی، مجتمع آموزشی یاغچی آباد، سینما آسیا، سینما سانترال، کارخانه کانادادرای (زمزم فعلی) در تهران و اهواز، کارخانه یخ سازی کورس اخوان و حدود ۱۵۰ پروژه مسکونی خصوصی را بر عهده داشته است.
استاد سیحون «نقش افکنی» است که در دنیای ابعاد، از معانی پر رمز و راز باطن سخن به میان میآورد و برای بزرگانی که معمار و طراح آرامگاهشان بوده، کوشیده است تا معانی باطنی، فلسفه نظری و ساحت وجودی هر یک را در نقش مقبرهاش متجلی و نمایان سازد. به عنوان مثال استاد سیحون در سال ۱۳۳۸، طرح آرامگاه حکیم عمر خیام را مبتنی بر اصول ریاضی و مثلثاتی خیام، پایهگذاری و طراحی نمودهاست.
او در کتاب «نگاهی به ایران» درخصوص بنای آرامگاه نادر شاه افشار مینویسد:
«مادهٔ اصلی ساختمان از سنگ خارای منطقه کوهسنگی مشهد، مشهور به سنگ هرکاره است. این سنگ یکی از مقاومترین سنگهایِی است که در ایران وجود دارد … او دلیل این انتخاب را اشاره به صلابت و عظمت نادر شاه افشار میداند و در ادامه مینویسد: … شکل کلی مقبرهٔ نادر به شکل شش ضلعی متناسبی است که شکلِ سیاه چادرهایی را تداعی میکند؛ دلیل این امر همین نکتهاست که نادر به جای کاخ، در زیر چادر زندگی میکرد.»
درگذشت
به گفته دخترش “مریم سیحون” وی در ساعت چهار و نیم صبح ۲۶ مه ۲۰۱۴ در بیمارستان ونکوور بر اثر پاره شدن رگ آئورت در سن ۹۳ سالگی درگذشت[۶].
نقاشی و طراحی
سیحون در کنار معماری، به نقاشی از مناظر و روستاهای ایران میپرداخت و نمایشگاههایی از آثار خود را، در ایران و در خارج از ایران برپا کردهاست. آثار وی در نمایشگاهی در دانشگاه ماساچوست در سال ۱۹۷۲ در کنار آثار هنرمندانی چون پیکاسو و سالوادور دالی به نمایش درآمد. در این نمایشگاه تابلویی از «کلافهای خطی» را به نمایش گذاشت که در آن از خطوط موازی و پر پیچ و تابی استفاده کرده بود، که همدیگر را قطع نمیکردند. دانشگاههایی مثل MIT، هاروارد، واشنگتن و برکلی مجموعهای از نقاشیهای او را گردآوری کرده و نگهداری میکنند.
همسر سابق وی معصومه سیحون[۷] نیز نقاش بود و صاحب گالری سیحون در تهران.
آثار
معماری شاخص
آرامگاه نادرشاه در مشهد
آرامگاه کمال الملک در نیشابور
آرامگاه ابوعلی سینا در همدان(۱۹۵۱)
آرامگاه خیام در نیشابور(۱۳۳۸)
بازسازی و طراحی آرامگاه فردوسی در توس بر پایهٔ طرح پیشین، در سال ۱۳۴۷
آرامگاه کلنل محمدتقیخان پسیان
مقبره عباس میرزا و بعضی دولتمردان قاجار
ساختمان بانک سپه در تهران
بنای موزه توس (۱۳۴۷)
مرکز فرهنگی یزد
نوشتاری
کتاب نگاهی به ایران (مجموعهای از نقاشیهای سیاه قلم)
کتاب معماری سیحون
کتاب نیم قرن آثار معماری و نقاشی سیحون
نقاشی
کلاغ پر
کنسرت(Concerto)، رنگ روغن (۱۹۹۸)
قلم و مرکب (۱۹۸۱)
دیگر آثار
Houshang Seyhoun, Half a century of activities in the world of Art and Architecture
تهیه فیلمی درباره آرامگاه بوعلی سینا به کارگردانی امیرشمخانی
منابع
نگاهی به ایران کروکیهای مهندس هوشنگ سیحون از معماری روستایی و مناظر ایران؛ تهران: نشر یساولی، ۱۳۸۵، شابک: ۹۷۸-۹۶۴-۳۰۶-۴۴۰-۲
روزنامه ایران، شماره ۳۰۱۵ مورخ ۱۰/۱۰/۸۳ [۱]
http://www.bbc.co.uk/persian/arts/2011/06/110617_u01_ferdosi_seyhoon.shtml